ច្បាប់ភូមិបាល៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

== បទប្បញ្ញត្តិទូទៅ ==

 

=== មាត្រា១. ===

ជាណាចក្រកម្ពុជា ជាសមត្ថកិច្ចរបស់ក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់។ បទបញ្ជានិងនីតិវិធីនៃការគ្រ

ប់គ្រងអចលនវត្ថុដែលជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់រដ្ឋនិងត្រូវកំណត់ដោយអនុក្រឹត្យ ។

 

==ជំពូកទី ១ អំពីគោលការណ៍នៃកម្មសិទ្ធិ ==

== ជំពួកទឺ៣ អំពីកម្មសិទ្ធិរបស់សមូហភាព ==

 

 

=== មាត្រា ២០. ===

 

 

 

===មាត្រា ២៣.===

គ្មានអាជ្ញាធរណាមួយក្រៅពីសហគមន៍ អាចទទួលបានសិទ្ធិលើអចលនវត្ថុរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចបានឡើយ។

 

 

== ជំពូកទី ៤ អំពីការបង្កើតឡើងវិញនូវកម្មសិទ្ធិលើអចលនវត្ថុតាមលទ្ធកម្មពិសេសនៃភោគ: ==

នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់។ គណកម្មការនេះត្រូវធ្វើសេចក្ដីសំរេចលើបដិវាទកម្មនោះ។ ក្នុងករណីមិនសុខចិត្តគូរវិ

វាទអាចប្ដឹងទៅតុលាការបាន។ ការរៀបចំនិង ការប្រព្រឹត្តទៅនៃគណកម្មការនេះត្រូវកំណត់ដោយអនុក្រឹត្យ។

 

== ជំពូកទឺ៥ អំពីសម្បទានដី ==

ការផ្ទេរកម្មសិទ្ធិអចលនវត្ថុរវាងបុគ្គលអែកជន តាមរយការលក់ការដូរការធ្វើអំណោយ រឺតាមរយសន្តតិកម្មត្រូវអនុវត្តតាមបញ្ញត្តិនៃច្បាប់។

 

 

===មាត្រា ៦៤.===

 

 

 

===មាត្រា ៧០.===

អចលនវត្ថុអនុញ្ញាតិ អោយផ្ទេរកម្មសិទ្ធិនៃទ្រព្យជាអចលនវត្ថុបាន។ ការដូរនេះត្រូវមានលក្ខខណ្ឌដូចគ្នានឹងការលក់ដែរ។

 

 

===មាត្រា ៧១.===

យប្រើក្រមរដ្ឋប្បវេណីថ្មី។

 

 

===មាត្រា ៨០.===

សុរិយោដី។

 

 

 

 

 

 

===មាត្រា៨៥.===

លៃនៃការភ្ជួររាស់ពលកម្មនិងពូជដែលបានធ្វើជាយថាហេតុដោយតតិយជន។

 

អនុផ្នែកទី១ អំពីការកើនដោយអំពើរបស់មុនស្ស

 

ដីបានតម្លៃក៏បាន ។

 

 

===មាត្រា ៩៩.===

ដីដាច់ទៅនោះ តាមសមាមាត្រនៃដីដែលខូចខាតរៀងខ្លួន។

 

 

===មាត្រា ១០៦.===

 

 

 

===មាត្រា ១១៤.===

ថែមទៀតនូវការអនុវត្តបន្ទាន់នៃវិធានដីកំរិតពីការប្រើប្រាស់កម្មសិទ្ធិ ដែលមានលក្ខណជាសណ្ដាប់ធ្នាប់សាធារណ។

 

 

 

កាប់តែមួយចំណែកនៃគេហដ្ឋានអ្នកនោះត្រូវ ចូលរួមចំណាយទៅ តាមសមាមាត្រដែលខ្លួនអាស្រ័យផលនោះ។

 

 

===មាត្រា ១៤២.===

ស់ច្បាប់រឺដោយការព្រមព្រៀងរវាងកម្មសិទ្ធិករ។

 

 

===មាត្រា ១៤៤.===

ត្រូវមានកាតព្វកិច្ច ដូចគ្នាចំពោះដីនៅឆ្ងាយទៅតាមតម្រូវការនៃកសិកម្ម។

 

 

===មាត្រា ១៤៧.===

• មហន្តរាយទាំងស្រុងនៃដីដែលជាទីតាំងសេវភាពនោះ ។

 

 

 

តិយជន រឺទៅអោយកម្មសិទ្ធិករអវិភាគណាម្នាក់ក៏បាន។

 

 

 

ទណ្ឌកម្មដូចមានចែងក្នុងមាត្រា២៥៨ នៃច្បាប់នេះ ។

 

 

== ជំពូកទី ១១ អំពីអឌ្ឍសិទ្ធិភាព ==

ជាប់គ្នា។ កំពែងក្នុងន័យនៃច្បាប់នេះគឺសំដៅទៅលើស្នាមភ្លោះរបងនិងភ្លឺ។

 

 

===មាត្រា ១៨៧.===

លើសពីកំរាស់ដើមនោះ។

 

 

===មាត្រា ១៩៤.===

រយហ៊ីប៉ូតែក រឺការបញ្ចាំរឺការដាក់ធានា។

 

 

 

ដល់៦ (ប្រាំមួយ) ខែ ដោយមិនគិតដល់ ព្យសនកម្មដែលបណ្ដាលមកពី អំពើរបស់ខ្លួន។

 

 

===មាត្រា ២៦១.===

ផ្ដន់ទាទោសពិន័យជាប្រាក់ពី ១.៥០០.០០០ (មួយលានប្រាំសែន) រៀល ដល់ ៩.០០០.០០០ (ប្រាំបួនលាន) រៀល។

 

 

===មាត្រា ២៦៧.===

===មាត្រា ២៦៨.===

ច្បាប់នេះត្រូវបានប្រកាសថាជាការប្រញាប់ ។