ច្បាប់ភូមិបាល៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

== ជំពូកទី ៤ អំពីការបង្កើតឡើងវិញនូវកម្មសិទ្ធិលើអចលនវត្ថុតាមលទ្ធកម្មពិសេសនៃភោគ: ==

<br><br>

<br>ក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃការបង្កើតឡើងវិញនូវកម្មសិទ្ធិ លើអចលនវត្ថុនៅកម្ពុជាក្រោយសម័យមាន វិបត្តិពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ដោយមិនចំណុះទៅនឹងវិធានទូទៅនៃអាជ្ញាយុកាល ស្ដីពីកម្មសិទ្ធិលើអចលនវត្ថុភោគនៃអចលនវត្ថុដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ចាប់ ពីឆ្នាំ ១៩៨៩ អាចបង្កើតជាពិសេសនូវសិទ្ធិភណ្ឌិកលើ អចលនវត្ថុ និង នាំទៅដល់លទ្ធកម្មនៃកម្មសិទ្ធិដោយកាន់កាប់ទ្រព្យក្នុងលក្ខខណ្ឌ ដែលបានកំណត់ដោយច្បាប់នេះ ។ ការចូលកាន់កាប់ភោគៈត្រូវបញ្ចប់នៅពេលដែលច្បាប់នេះចូលជាធរមាន ។<BR>

មាត្រា ៣០.<br><br>

មាត្រា ៤៧.<br><br>

វិវាទរវាងភោគីចំពោះអចលនវត្ថុមួយ នឹងត្រូវដាក់អោយធ្វើការស៊ើបអង្កេត និង ដោះស្រាយតាមនីតិវិធីដែលបានកំណត់ ។ លទ្ធផលនៃការស៊ើបអង្កេត ត្រូវដាក់ជូនគណកម្មការសុរិយោដីដែលបង្កើតឡើង នៅក្រសួងរៀបចំដែនដីនគរូបនីយកម្ម និង សំណង់ ។ គណកម្មការនេះត្រូវធ្វើសេចក្ដីសំរេចលើបដិវាទកម្មនោះ ។ ក្នុងករណីមិនសុខចិត្តគូរវិវាទអាចប្ដឹងទៅតុលាការបាន ។ ការរៀបចំ និង ការប្រព្រឹត្តទៅនៃគណកម្មការនេះត្រូវកំណត់ដោយអនុក្រឹត្យ ។<BR>

== ជំពូកទី ៥ អំពីសម្បទានដី ==

<br>មាត្រា ៤៨.<br><br>