ឯកសារមហាបុរសខ្មែរ/ផែនដីព្រះបាទសម្ដេចព្រះសត្ថា៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី២១៖
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">នែ អស់អ្នកទាំងឡាយ យើងពុំបានកេណ្ឌអ្នកមកទេ ចុះហេតុដូចម្ដេច ក៏បានជាអ្នកមក?</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុក និង ក្រមការខេត្តទាំងនោះទូលថា :</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោស ចំពោះរឿងនេះ ព្រះអង្គពុំបានកេណ្ឌយើងខ្ញុំទូលព្រះបង្គំមក ក៏មែនហើយតែព្រះនរេឝ្វរជាព្រះរាជបុត្រា ព្រះចៅក្រុងស្រីអយុធ្យាទ្រង់កេណ្ឌមក បើមិនមកក៏ពុំបានសូមទ្រង់ព្រះករុណា មេត្តាអភ័យទោស។
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សេនាបតីសេនាទាហានក្រុងកម្ពុជា ឬព្រះបរិហារត្រាស់ប្រឹក្សាដូច្នេះហើយ ខឹងណាស់ទើបក្រាបទូលព្រមគ្នាថាព្រះនរេឝ្វរនេះ ធ្វើដូច្នេះពុំគិតដល់ព្រះរាជសញ្ញាសោះ ទ្រង់ធ្វើយ៉ាងនេះច្បាស់ជាចង់ឱ្យដាច់ព្រះរាជមេត្រីហើយ។ យើងខ្ញុំទូលព្រះបង្គំ ទាំងអស់គ្នាសូមយកអាសាចូលវាយយកក្រុងស្រីអយុធ្យាឱ្យបាន បើនឹងត្រឡប់ទៅក្រុងកម្ពុជាប្រទេសដោយដៃទទេវិញក៏ឥតប្រយោជន៍។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ ទ្រង់ជ្រាបហើយទ្រង់មានព្រះអំណរណាស់។ ព្រោះស្ដេចមានព្រះអំណរ នឹងចូលវាយយកក្រុងស្រីអយុធ្យានោះពន់ប្រមាណ ដោយទ្រង់យល់ថាកាលដែលធ្វើសត្តសញ្ញា មហារាជមេត្រីនោះ សម្ដេចព្រះវររាជបិតា ស្ដេចធ្វើតែដោយព្រះអង្គឯង។ ឥឡូវនេះ សៀមធ្វើឱ្យដាច់រាជមេត្រីហើយ សម្ដេចព្រះរាជជេដ្ឋាពុំទាន់ជ្រាប។ បើយើងនឹងវាយយកស្រុកនេះតែម្ដង ក្រែងខុសនឹងព្រះរាជអាជ្ញា។ ដូច្នេះ គួរយើងត្រឡប់ទៅ ហើយយកសេចក្ដីក្រាបបង្គំទូល ឱ្យទ្រង់ជ្រាបជាមុនសិនទើបត្រូវនឹងច្បាប់សំរាប់ព្រះនគរ។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">អស់មុខមន្ត្រី សេនាទាហាន បានឮព្រះរាជបរិហារប្រឹក្សាយ៉ាងនេះហើយ ក៏យល់តាមព្រះរាជបរិហារនោះហើយក្រាបបង្គំទូលថា :</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ទ្រង់ព្រះចិន្តានេះ ត្រឹមត្រូវណាស់គឺថា យើងត្រូវយកសេចក្ដីនេះក្រាបបង្គំទូលជាមុនសិន ហើយសឹមយើងប្រញាប់លើកទ័ព មកប្រាបប្រាមឱ្យពញាសៀមបានដឹងនូវថ្វីដៃម្ដង កុំឱ្យវាធ្លាប់ នឹងធ្វើអំពើល្មើស ដូច្នេះតទៅទៀត។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ខណៈនោះ សម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ ទ្រង់យល់ថា អស់មុខមន្ត្រីយល់ព្រមហើយព្រះអង្គក៏លើកកងទ័ពត្រឡប់មកក្រុងកម្ពុជាវិញពុំបានទៅវាយព្រះចៅក្រុងស្រីអយុធ្យាឡើយ។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">លុះដល់ក្រុងកម្ពុជាមហានគរហើយ ស្ដេចក៏យល់សេចក្ដីនោះ ក្រាបបង្គំទូលសម្ដេចព្រះមហារាជា ព្រះបរមជេដ្ឋាធិរាជឱ្យស្ដេចទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ប្រការហើយទូលបន្ថែមទៀតថា ទូលព្រះបង្គំយើងខ្ញុំនិងសេនាទាហាន សូមយកអាសារលើកទ័ពទៅវាយយកក្រុងស្រីអយុធ្យាថ្វាយឱ្យបាន។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ខណៈ ដែលសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ ក្រាបបង្គំទូលនោះ សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ សមុហនាយ នាមជ័យ និងសម្ដេចព្រះសុទត្តនាមមាស នៅខេត្តបន្ទាយមាស ដែលចូលទៅជួបជុំក្រាបបង្គំគាល់នោះ ឮហើយក៏ក្រាបបង្គំទូលឆ្លងថាការសង្គ្រាមប៉ុណ្ណោះសូមព្រះអង្គកុំព្រួយ ឱ្យកង្វល់ដល់សម្ដេចព្រះមហាឧបរាជលើកទ័ពទៅឡើយ។ ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ ជាបងប្អូនសូមយកអាសាដោយយកពលតែ ១០០០០ ម្នាក់ លើកទៅក៏ឃើញល្មមជានឹងតស៊ូជាមួយសៀមយកនគរសៀមមកថ្វាយបាន។ បន្ទាប់មកសម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ សមុហនាយកជ័យ និង ព្រះសុទត្តមាស ក៏ថ្វាយបង្គំលាចេញមក។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">លុះដល់មកឆ្នាំម្សាញ់ ត្រីស័ក ពស.២១២៥, គស.១៥៨១, មស.១៥០៣, ចស.៩៤៣ សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ សមុហនាយកនាមជ័យឱ្យកេណ្ឌទាហានពីខេត្តទិសខាងជើង គឺខេត្តសន្ទុក ខេត្តនគរវត្ត និង ខេត្តសិរីសោភ័ណ អរញ្ញ បាត់ដំបង យកចំនួន ១០០០០ នាក់ហើយចាត់ព្រះរៀមរាជយោធា ជាមេកងទ័ពមុខ ឱ្យឃុំពលចំនួន ២០០០ នាក់ ចាត់ព្រះឧកញ៉ារាជាសង្គ្រាម ជាមេទ័ពស្ដាំ ឱ្យឃុំពល ១៥០០ នាក់ចាត់ព្រះសំដែងព្រះអាវុធភូធរ ឱ្យឃុំពល ១៥០០ នាក់ជាប៉ែកឆ្វេង ចាត់ព្រះសរសេនាសង្គ្រាម ឱ្យឃុំពល ១៥០០ នាក់ជាទ័ពក្រោយ ចាត់ហ្លួងពិនិត្យសុត្រ័យ និង ហ្លួងក្រៃសរសេនា ឱ្យឃុំពល ៥០០ នាក់ជាទ័ពស្បៀង។ ឯខ្លួន សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈឯង ឃុំពល ៣០០០ នាក់ជាទ័ពហ្លួង។ លុះបានឫក្សពារពេលាបវរហើយ បុរោហិត ក៏តាំងផ្លុំត្រែ ស័ង្ខហោរាវាយគង ទូងស្គរ ពួកតូរ្យតន្ត្រីលេងភ្លេងនាយទង់ជ័យធំក៏បកទង់ជ័យ សន្យាទ័ពពពួលពលថ្មើរជើងទាំង ៦ កង ឱ្យលើកយោធាចេញព្រមដោយទាហាន សេះដំរីសម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ ឯងក៏តែងខ្លួនសំរាប់ចតុរង្គយុទ្ធ ឡើងជិះដំរីសឹកបាំងសប្បធន "ឆ័ត្រធំ ស្រដៀងនឹងក្លស់ តែឥតរំភាយ" ៣ ជាន់ មានទាហានពាក់អាវក្រហមកាន់អាវុធ ២០០ នាក់ អមជើងដំរីទាំង ៤ លើកតំរង់ទៅខេត្តពោធិ៍សាត់ បាត់ដំបង រំលងព្រះរាជសីមាទៅវាយស្រុកនគររាជសីមា។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកនគររាជសីមាបានដឹងហើយ ក៏លើកកងទ័ពចេញពីកំពែងស្រុកមកបោះទ័ពទល់នឹងមុខទ័ពខ្មែរ យប់នោះសម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ សមុហនាយក បង្គាប់ឱ្យព្រះសរសេនាសង្គ្រាមជាមេទ័ពក្រោយ ឱ្យឃុំពលរបស់ខ្លួនលើកទ័ពវាងទៅព័ទ្ធពីក្រោយទ័ពសៀមនគររាជសីមា ហើយសន្យាថា បើឮសូរសន្ធឹកកាំភ្លើងធំ-តូច កាលណាឱ្យលើកទ័ពចូលទៅបន្ទាយនគររាជសីមា ហើយស្រែកប្រាប់ថា ទ័ពសត្រូវខ្លាំងណាស់ ពួកយើងតតាំងច្បាំងមិនបានទេឱ្យ បើកទ្វារបន្ទាយចូលទៅផងនឹងអាលតាំងទ័ពក្នុងបន្ទាយវិញ បង្គាប់រួចហើយ សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ ខ្សឹបប្រាប់ឱ្យធ្វើឧបាយ ផ្សេងៗទៀត។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ព្រះសរសេនាសង្គ្រាម ក៏សំពះលាចេញមកហើយឃុំពលចេញទៅធ្វើតាមបង្គាប់សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ ជាមេទ័ពធំគ្រប់ប្រការ។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈលុះវេលាជាងអាធ្រាត្រ បង្គាប់ទៅសេនាទាហានរេហ៍ពលឱ្យលើកទៅចោមទ្វារបន្ទាយនគររាជបាញ់កាំភ្លើងទៅមក យ៉ាងសន្ធឹកគឹកកងជាកោលាហល។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ឯព្រះសរសេនាសង្គ្រាម កាលបើបានឮសូរកាំភ្លើងហើយក៏លើកកងទ័ពចូលទៅដល់ជើងបន្ទាយស្រុកនគររាជឱ្យទាហានស្រែកប្រាប់អ្នកស្រុកក្នុងបន្ទាយថា:</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">លោកម្ចាស់អើយ ពួកយើងបរាជ័យស្លាប់អស់ច្រើនណាស់ហើយ សុំឱ្យបើកទ្វារបន្ទាយឱ្យចូលផងឱ្យឆាប់។ ទាហានសៀមដែលរក្សាបន្ទាយដោយយប់ងងឹតពិនិត្យថា មែនហើយក៏ឱ្យបើកទ្វារបន្ទាយ ទិសខាងត្បូងជាបន្ទាន់។ ព្រះសរសេនាសង្គ្រាមឃើញទ្វារបន្ទាយបើកហើយ ក៏នាំពលរត់ចូលទៅដេញចាក់កាប់រេហ៍ពលអ្នកស្រុក ដុតផ្ទះសំបែង។ អ្នកស្រុកតមិនបានក៏រត់ចោលបន្ទាយខ្លះ ស្លាប់ក្នុងចំបាំងខ្លះ។ លុះព្រឹកព្រាងឡើងព្រះសរសេនាសង្គ្រាម ឱ្យចាប់បុត្រភរិយារបស់ពញានគររាជសីមា និងបុត្រភរិយានៃក្រមការសេនាទាហានក្នុងស្រុកនោះ ហើយបណ្ដើរទៅបន្ទាយរបស់ពញានគររាជសីមាឱ្យស្រែកដំអូញថា : អស់លោកអ្នកជាស្វាមី លោកបិតា ខ្ញុំអើយជួយយកអាយុខ្ញុំផង ដ្បិតកងទ័ពសត្រូវបានធ្វើទុក្ខខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ខណៈដែលពញានគររាជសីមានិងក្រមការ សេនាទាហាន ឮសំឡេងបុត្រភរិយាហើយក៏ដេញពលឱ្យស្ទុះចេញពីបន្ទាយមកដើម្បីនឹងតតាំងច្បាំងដណ្ដើមយកបុត្រភរិយាទាំងនោះមកវិញ។ ព្រះរាជយោធាជាមេទ័ពមុខដែលសម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ ឱ្យបង្កប់ទ័ពចាំខាងក្រោយបន្ទាយនោះ កាលបើបានឃើញយ៉ាងនេះហើយ ក៏ស្ទុះចូលមកឡោមព័ទ្ធពីខាងក្រោយ។ ខណៈនោះសេនាទាហានព្រះសរសេនាសង្គ្រាម ក៏ស្ទុះចូលទៅចាក់កាប់សំលាប់ខ្ទប់ពីមុខ។ ចៅហ្វាយស្រុកនឹងមន្ត្រីអ្នករាជការនគររាជសីមាដែលនៅក្នុងចំណោមទ័ព ក៏បរាជ័យចាញ់ដៃទ័ពខ្មែរ ចៅពញានគររាជ</span>
http://watkhemararatanaram.org/maha_boros_khmer/maha_boros_03.php#readPage
| |||