ឯកសារមហាបុរសខ្មែរ/ផែនដីព្រះបាទសម្ដេចព្រះសត្ថា៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
No edit summary
បន្ទាត់ទី៣៦៖
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">លោកម្ចាស់អើយ ពួកយើងបរាជ័យស្លាប់អស់ច្រើនណាស់ហើយ សុំឱ្យបើកទ្វារបន្ទាយឱ្យចូលផងឱ្យឆាប់។ ទាហានសៀមដែលរក្សាបន្ទាយដោយយប់ងងឹតពិនិត្យថា មែនហើយក៏ឱ្យបើកទ្វារបន្ទាយ ទិសខាងត្បូងជាបន្ទាន់។ ព្រះសរសេនាសង្គ្រាមឃើញទ្វារបន្ទាយបើកហើយ ក៏នាំពលរត់ចូលទៅដេញចាក់កាប់រេហ៍ពលអ្នកស្រុក ដុតផ្ទះសំបែង។ អ្នកស្រុកតមិនបានក៏រត់ចោលបន្ទាយខ្លះ ស្លាប់ក្នុងចំបាំងខ្លះ។ លុះព្រឹកព្រាងឡើងព្រះសរសេនាសង្គ្រាម ឱ្យចាប់បុត្រភរិយារបស់ពញានគររាជសីមា និងបុត្រភរិយានៃក្រមការសេនាទាហានក្នុងស្រុកនោះ ហើយបណ្ដើរទៅបន្ទាយរបស់ពញានគររាជសីមាឱ្យស្រែកដំអូញថា : អស់លោកអ្នកជាស្វាមី លោកបិតា ខ្ញុំអើយជួយយកអាយុខ្ញុំផង ដ្បិតកងទ័ពសត្រូវបានធ្វើទុក្ខខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ខណៈដែលពញានគររាជសីមានិងក្រមការ សេនាទាហាន ឮសំឡេងបុត្រភរិយាហើយក៏ដេញពលឱ្យស្ទុះចេញពីបន្ទាយមកដើម្បីនឹងតតាំងច្បាំងដណ្ដើមយកបុត្រភរិយាទាំងនោះមកវិញ។ ព្រះរាជយោធាជាមេទ័ពមុខដែលសម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈ ឱ្យបង្កប់ទ័ពចាំខាងក្រោយបន្ទាយនោះ កាលបើបានឃើញយ៉ាងនេះហើយ ក៏ស្ទុះចូលមកឡោមព័ទ្ធពីខាងក្រោយ។ ខណៈនោះសេនាទាហានព្រះសរសេនាសង្គ្រាម ក៏ស្ទុះចូលទៅចាក់កាប់សំលាប់ខ្ទប់ពីមុខ។ ចៅហ្វាយស្រុកនឹងមន្ត្រីអ្នករាជការនគររាជសីមាដែលនៅក្នុងចំណោមទ័ព ក៏បរាជ័យចាញ់ដៃទ័ពខ្មែរ ចៅពញានគររាជសីមា ស្លាប់ក្នុងសង្គ្រាមទាំងសេនាទាហានក៏ស្លាប់បាត់បង់ជីវិតអស់ជាច្រើន។ ទ័ពខ្មែរចាប់បានទ័ពសៀមទាំងរស់ចំនួនជា ៥០០ នាក់។ ពួកនេះទទួលជាចំណុះចុះចូលមកក្នុងមេទ័ពខ្មែរទាំងនាយទាំងកង ទាំងអស់។ កងទ័ពខ្មែរទាំងពីរនាយក៏នាំមន្ត្រីឈ្លើយទាំងនោះទៅគំនាប់សម្ដេចចៅហ្វាទឡ្ហៈសមុហនាយក។ សម្ដេចឱ្យ ស្រាយចំណងនឹងលើកទោសឱ្យ។ មន្ត្រីទាំងនេះក៏ចូលទៅស្ថិតក្នុងបន្ទាយស្រុកនគររាជរួចហើយឱ្យនាយកង នាយទ័ពចេញ ទៅសង្កត់ស្រុកធំ - តូច បានចូលជាចំណុះយ៉ាងច្រើន។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">នេះនឹងនិយាយពីសម្ដេចព្រះសុទត្តមាសវិញ។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">កាលក្រាបថ្វាយបង្គំលា ចេញទៅដល់ខេត្តបន្ទាយមាសហើយ ក៏ធ្វើសំបុត្រទទួលព្រះរាជឱង្ការនូវព្រះបន្ទូលសូរសីហនាទ បង្គាប់ចៅហ្វាយស្រុកបាសាក់ ព្រះត្រពាំង ក្រមួនស ឱម៉ោ លង់ហោរ លង់ឈៀង ផ្សារដែក ព្រែកឫស្សី ផ្សារឃ្លាំង ទ្រាំង កំពត ឱ្យកេណ្ឌទាហានរេហ៍ពល ១០០០ នាក់ ក្នុងមួយខេត្ត។ ទាំង១០ ខេត្ត រួមជា ១០០០០ នាក់ និងទូកធំ-តូច ៣០០ មកជួបជុំហើយ ទើបចាត់ចៅហ្វាយស្រុកបាសាក់ជាមេទ័ពមុខ ឱ្យឃុំពល ២០០០ នាក់ ទូកចំបាំង ៦០ ចាត់ចៅហ្វាយស្រុកព្រះត្រពាំងឱ្យឃុំពល ១៥០០ នាក់ និងទូកចំបាំង ៥០ ជាប៉ែកស្ដាំ ឱ្យចៅហ្វាយស្រុកទ្រាំង ឃុំពល ១៥០០០ នាក់ និងទូកច្បាំង ៥០ ជាប៉ែកឆ្វេង ឱ្យចៅហ្វាយស្រុកក្រមួនស ឃុំពល ១៥០០ នាក់និងទូកចំបាំង៥០ ជាទ័ពក្រោយ ឱ្យចៅហ្វាយស្រុកលង់ហោរ លង់ឈៀង ឃុំពល ៥០០ នាក់ និង ទូក ៣០ ម្នាក់ជាមេស្បៀង ឯខ្លួនព្រះសុទត្ត ឃុំពល ៣០០០ នាក់និងទូក ៧០ ជាទ័ពហ្លួង។ លុះបានឫក្សជាពេលាល្អហើយ ហោរាគោះគង ទូងស្គរ តាំងហ៊ោ។ ទាហានដែលកាន់ទង់ជ័យសំរាប់ទ័ពធំ ក៏លើកក៏លើកទង់ជ័យបង្គាប់ទូកឱ្យបើកចេញទៅ សន្ធោសន្ធឹកពន្លឹកនូវសូរសព្ទតាំងហ៊ោខ្ទារខ្ទ័រទាំងសាគរាបើកក្ដោងចេញទៅអស់ ១៣ ថ្ងៃទើបបានទៅដល់ស្រុកចន្ទបុរី ចៅហ្វាយស្រុកចន្ទបុរីបានដំណឹងនេះដោយសារទូក ដែលយាមល្បាតថា មានកងសេនាទាហាន រេហ៍ពលមកពីក្រុងកម្ពុជាហើយ ក៏ចាត់ឱ្យកេណ្ឌទ័ពពីស្រុកក្រៅ តែមកមិនទាន់មានពលទាហានសំរាប់ស្រុកតែ ២០០០ នាក់ ទើបចាត់ខ្លះឱ្យនៅរក្សាបន្ទាយស្រុក ចាត់ខ្លះឱ្យចុះទូកចំបាំង ចាត់តាំងក្រមការឱ្យមានជាកងទ័ពមុខ ក្រោយ ឆ្វេង ស្ដាំ ឃុំទាហានរេហ៍ពល ទទួលច្បាំងនឹងទ័ពព្រះសុទត្ត។ កងទ័ពខ្មែរនឹងទ័ពសៀម ដេញចាក់កាប់គ្នាជាសន្ធឹកគឹកកង កោលាហលជាខ្លាំង។ ទាហានទាំងសម្ដេចព្រះសុទត្តស្ទាត់ធុនចំបាំងក្នុងទូកចំបាំងណាស់ ព្រមទាំងទូកខ្មែរធំជាងទូកខ្មែរធំជាងទូកស្រុកចន្ទបុរីផង។ ម្លោះហើយទាហានក្នុងទូករបស់ស្រុកចន្ទបុរីលិចស្លាប់កណ្ដាលសមុទ្រជាច្រើន ស្លាប់នឹងត្រូវអាវុធក៏ច្រើនណាស់ដែរ។ ចៅហ្វាយស្រុកចន្ទបុរីទ្រាំមិនបានក៏ចុះទូកលំហាចឱ្យទាហានចែវរត់ចូលទៅស្រុកវិញ ឱ្យបិទទ្វារបន្ទាយស្រុកឱ្យទាន់ដើម្បីនឹងរក្សាបន្ទាយឱ្យមាំមួន។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សម្ដេចព្រះសុទត្តបានជ័យជំនះហើយ ពិនិត្យត្រួតត្រាទាហានទៅឃើញថា គ្មានមោះមៃអ្វីទេ ក៏រឹតតែសប្បាយចិត្តណាស់។ លុះទាហានចែវទូកដល់ទៅត្រើយហើយក៏ឡើងគោកជញ្ជូនដីលើកសើនធំៗ ខ្ពស់ៗជាច្រើនអន្លើដើម្បីឱ្យបានខ្ពស់ជាងកំពែងស្រុកឱ្យទាហានលើកកាំភ្លើងធំដាក់លើសើនទាំងនោះ ហើយបាញ់ចូលទៅក្នុងបន្ទាយស្រុកឱ្យទាហានផ្លាស់ប្ដូរគ្នាបាញ់អស់៣ ថ្ងៃ ៣ យប់ បណ្ដាលឱ្យស្លាប់ទាហានក្នុងបន្ទាយស្រុកអស់ជាច្រើន។ ចៅហ្វាយស្រុកចន្ទបុរីក៏នាំគ្រប់គ្រួរត់ចោលបន្ទាយស្រុក។ នៅក្នុងបន្ទាយនៃស្រុកនគរនាយចៅហ្វាយស្រុកនគរនាយក៏កែនសេនាទាហាន ឱ្យឡើងរក្សាបន្ទាយឱ្យមាំទាំ។ សម្ដេចព្រះសុទត្ត យកស្រុកចន្ទបុរីបានហើយចាត់ឱ្យទាហានរក្សាស្រុកស្រេចហើយក៏លើកទ័ពមុខក្រោយ ចេញទៅតាម ពញាចន្ទបុរី ទៅដល់ស្រុកនគរនាយកបានចូលចោមបន្ទាយនេះទៀតបានបាញ់តគ្នាដោយកាំភ្លើងធំតូច ទៅវិញទៅមកតែនៅមិនទាន់ឈ្នះចាញ់ទេ លុះដល់ពេលយប់សម្ដេចព្រះសុទត្តចាត់ឱ្យពលចូលចោមបន្ទាយនោះជាប់ ៣ ថ្ងៃ។ ក្នុងវេលាយប់ដំបូងនោះសម្ដេចព្រះសុទត្តយល់ថាបន្ទាយស្រុកនេះ ធំក៏ធំ ខ្ពស់ក៏ខ្ពស់ សេនាទាហានរេហ៍ពលក៏ចៅហ្វាយស្រុកនេះបានកែនបំរុងទុកជាច្រើន បើនឹងច្បាំងប្រទល់មុខទៅឃើញថា នឹងនាំឱ្យស្លាប់រេហ៍ពលអត់ប្រយោជន៍ទើបប្រឹក្សាសួរទៅចៅហ្វាយស្រុកទាំង ១០ ខេត្តថា :</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">អ្នកណាក្លាហានខាងគុនអ្វីខ្លះ?</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកបាសាក់ឈ្មោះសោមឆ្លើយថា : ខ្ញុំបានជំនាញខាងគុនលំពែង។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកទ្រាំងឈ្មោះកែវឆ្លើយថា: ខ្ញុំបាទស្ទាត់ខាងគុនដំបង។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកខាងព្រះត្រពាំងឆ្លើយថា: ខ្ញុំបាទស្ទាត់ខាងគុនដាវវែង។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកលង់ហោរ និង លង់ឈៀង ពីរនាក់បងប្អូននោះឆ្លើយថា : ខ្ញុំបាទស្ទាត់ជំនាញខាងគុនដាវ។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកកំពត និងកំពង់សោម ឈ្មោះសួនឆ្លើយថា: ខ្ញុំបាទស្ទាត់ជំនាញខាងគុនផ្គាក់សំអាង។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកក្រមួនស ឈ្មោះជ័យឆ្លើយថា: ខ្ញុំបាទស្ទាត់ខាងគុនង៉ាវ។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកពាមឈ្មោះទូន ឆ្លើយថា: ខ្ញុំបាទស្ទាត់ខាងគុនពីរ។</span>
*<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ចៅហ្វាយស្រុកបន្ទាយមាស ឈ្មោះទេន ឆ្លើយថា: ខ្ញុំបាទស្ទាត់ខាងគុនពីរដែរ។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;"></span>
 
 
http://watkhemararatanaram.org/maha_boros_khmer/maha_boros_03.php#readPage 4142 ត