ឯកសារមហាបុរសខ្មែរ/ផែនដីព្រះបាទសម្ដេចព្រះសត្ថា៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី៦៣៖
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជបោះទ័ពនៅទីនោះពុំហ៊ានប្រហែល ចាត់នាយទ័ពឱ្យទៅល្បាតមើលទ័ពមន ឯទ័ពមនក៏ ល្បាតទៅវិញទៅមកស្មើគ្នា។ ទ័ពមនលើកកាត់មកដល់ច្រកព្រៃ ទ័ពខ្មែរដឹងថាទ័ពមនហើយលើកមកដល់ច្រកដែលបង្កប់កងទ័ព ក៏ចេញទៅទទួលបាញ់ចាក់កាប់សំលាប់ ពង្រេចនឹងដំរី ទីនោះច្រកក៏តូចហើយទ័ពមនមានចំនួនច្រើននឹងចូលមកពុំរួច។ ទ័ពព្រះឯកទឝរថ ក៏លើកមកផ្ទប់ពីខាងឆ្វេងដូចសន្យា។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ព្រះនរេឝ្វរកាលលើកទ័ពចេញមកទទួលច្បាំងនឹងទ័ពមន ជ្រាបថាទ័ពខ្មែរចេញច្បាំងនឹងទ័ពមនដែរ ក៏ចាត់ឱ្យរាជបំរើទៅទូលព្រះមហាឧបរាជឱ្យដោះថយធ្វើជាចាញ់ ដើម្បីឱ្យទ័ពមនដេញតាមមក នឹងបានទទួលច្បាំងយកជ័យជំនះ នោះសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ទៅរាជបំរើវិញថា ស្ដេចសៀមធ្វើព្រះរាជសារទៅសុំកងទ័ពខ្មែរមកជួយច្បាំង រក្សាព្រះនគរ យើងលើកទ័ពមកប្រទះនឹងសត្រូវហើយ ត្រូវតែច្បាំង បើនឹងឱ្យទ័ពខ្មែរធ្វើជាចាញ់ទ័ពមនឱ្យខូចព្រះកិត្តិយសនោះ យើងពុំព្រមស្ដាប់ជាដាច់ខាត។ រាជបំរើក៏ត្រឡប់មកទូលព្រះនរេឝ្វរ តាមដំណើរវិញ ព្រះនរេឝ្វរ ឱ្យបំរើទៅទូលទៀតថា បើមិនថយទ័ពទេនឹងធ្វើទោសនាយកងទ័ព។ ព្រះមហាឧបរាជក៏នៅតែពុំព្រមស្ដាប់ពុំព្រមថយ។ ព្រះនរេឝ្វរហើយថា ទ័ពខ្មែរពុំព្រមស្ដាប់ក៏លើកទ័ពទៅទទួលបាញ់ចាក់កាប់សំលាប់មន។ ព្រះឯកទឝរថផ្ទប់ពីខាងឆ្វេងកាប់សំលាប់មន។ មនបែកទ័ពដោះថយទៅវិញ។ កងទ័ពសៀម ខ្មែរ លើកដេញតាមចាប់បានមនមកជាឈ្លើយយ៉ាងច្រើន។ ទ័ពមនក៏ថយចេញផុតទៅ នោះព្រះនរេឝ្វរនឹកខ្ញាល់នឹងសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ។ លុះធ្វើការសឹកសង្គ្រាមរួច ក៏លើកទ័ពថយពីស្រុកពេជ្របុរី កាត់មកកំពង់ទូកវិញ។ ចំណែកសម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជ សម្ដេចមកដល់កំពង់ទើបចុះគង់ព្រះទីនាំងនាវា ព្រមទាំងរេហ៍ពល គង់សំរាកកំលាំងនៅទីនោះ។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ឯព្រះនរេឝ្វរ ក៏លើកទ័ពមកដល់ព្រះទីនាំងនាវា ចូលមកព្រះនគរ ដល់មកទន្ទឹមនឹងព្រះទីនាំងសម្ដេចព្រះមហាឧបរាជ ដែលកំពង់តែគង់លើកៅអីសំយុង ព្រះបាទទតក្បួនទ័ពសៀមពុំមានកោតក្រែងព្រះនរេឝ្វរ ទតឃើញក៏ខ្ញាល់ណាស់ត្រាស់ឱ្យហ្លួងពិជ័យសុរិន្ទ្រា យកឈ្លើយមនដែលចាប់បានក្នុងទ័ពម្នាក់ ទៅកាប់សំលាបហើយយកក្បាលទៅដោតនៅក្បែរព្រះទីនាំងនាវា នៅចំព្រះភ័ក្ដ្រសម្ដេច ព្រះមហាឧបរាជ។ ព្រះអង្គឃើញហេតុដូច្នោះ ទ្រង់តូចព្រះទ័យណាស់ហើយទ្រង់មានព្រះតំរាស់ថា យើងត្រូវចងអាឃាតនឹងវាឱ្យបានធ្វើគុណនឹងអាសៀមនេះ ឥតប្រយោជន៍សោះព្រះនគរទាំងពីរនឹងដាច់ផ្លូវព្រះរាជមេត្រី ដោយហេតុតែវាមើលងាយយើង។
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">សម្ដេចព្រះមហិន្ទរាជា ព្រះរៀមទ្រង់ជ្រាប ទ្រង់ព្រះក្រោធនឹងសៀមខ្លាំងណាស់ថា: ព្រះមហាធម្មរាជា ជាព្រះរាជសុណិសា ព្រះមហាចក្រពត្តិហើយព្រះនរេឝ្វរជាបុត្រានាំព្រះមហាធម្មរាជាជាបិតាទៅចូលនឹងស្ដេចមនក្បត់ព្រះអយ្យកោឯងវាអួតថា វាក្លៀវក្លាក្នុងការសង្គ្រាមណាស់បានជាវាហ៊ានមាក់ងាយប្អូនយើង មិនយល់មុខយើងជាមហាក្សត្រធំវាធ្វើយ៉ាងនេះដើម្បីនឹងផ្ដាច់ផ្លូវព្រះរាជមេត្រីនឹងវាតទៅ ហើយត្រាស់ឱ្យនាំឈ្លើយសង្គ្រាមទាំងនោះទៅនៅក្នុងខេត្តបរិបូរណ៍ហើយឱ្យមាននាយកាន់កាប់រក្សា។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ឯចៅហ្វាយស្រុកសៀម និងក្រមការខេត្តដឹងថា : ទ័ពខ្មែរកៀរគ្រួក៏ចាត់ក្រមការឱ្យនាំសំបុត្រទៅក្រាបទូលព្រះមហាធម្មរាជា សូមទ្រង់ជ្រាប។ ស្ដេចសៀមមានតំរាស់ថា: ព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជលើកទ័ពមក បង្ក្រាបមនដោយផ្លូវព្រះរាជមេត្រី ខឹងអ្វីក៏ត្រឡប់ទៅវិញ កៀរយកទាំងគ្រួសៀមទៅផង ទើបទ្រង់ឱ្យស៊ើបហើយទ្រង់ ជ្រាបដំណើរសព្វគ្រប់ថា: ព្រះស្រីសុរិយោពណ៌តូចព្រះទ័យនិងព្រះនរេឝ្វរជាព្រះរាជបុត្រាមាក់ងាយក្នុងកាលដែលទៅបង្ក្រាបមនទើប ព្រះមហាធម្មរាជាទ្រង់មានតំរាស់ថា : ព្រះនរេឝ្វរធ្វើនោះក៏មិនគួរ។ ព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ក៏មិនបានប្រាប់យើង ឱ្យដឹងនឹងបានផ្សះផ្សា ស្រាប់តែត្រឡប់ទៅវិញកៀរគ្រួយកទៅផងមិនគួរទេ។ អំណេះតទៅព្រះនគរទាំងពីរនឹងដាច់ផ្លូវព្រះរាជមេត្រីជាមិនខាន។ ព្រះនរេឝ្វកាលទ្រង់បានជ្រាបថា សម្ដេចព្រះស្រីសុរិយោពណ៌ មហាឧបរាជកៀរគ្រួយកទៅនោះក៏ខ្ញាល់ណាស់។ ស្ដេចចូលគាល់ក្រាបទូល ព្រះមហាធម្មរាជាជាព្រះវររាជបិតា សូមទទួលយកអាសាលើកទាហានទៅវាយ ស្រុកខ្មែរឱ្យបាន។ ព្រះវររាជបិតាទ្រង់ឃាត់ថាកូនគិតនោះមិនត្រូវទេ ដ្បិតក្រុងហង្សាវតី និងក្រុងស្រីអយុធ្យានេះ នៅជាប់បដិបក្ស នឹងគ្នាមិនទាន់ជ្រះស្រឡះ បើយើងតាំងខ្លួនជាសត្រូវនឹងខ្មែរទៀត ខ្មែរនឹងលើកទ័ពមកសងសឹកវិញហើយ បើមនដឹងក៏លើកទ័ពប្រជុំផ្ទប់គ្នាពុំខាន។ ធ្វើយ៉ាងនេះដូចជាគេនាំឱ្យមានសត្រូវដល់ទៅពីរចំណែកលំបាកណាស់។ មួយទៀតនានាប្រទេសគេនឹងនិន្ទាថាក្រុងស្រីអយុធ្យា និង ក្រុងកម្ពុជាមេត្រីនឹងគ្នាហើយត្រឡប់ជាសត្រូវ នឹងគ្នាវិញ នេះដូចជាកូនក្មេងឈ្លោះគ្នា ព្រោះជាហើយខឹង ខឹងហើយជាវិញ។ គេនឹងបរិហារនិន្ទាមាក់ងាយដោយហេតុនោះ ទៀតជាមិនខាន។ ព្រះនរេឝ្វរ បានស្ដាប់ហើយថ្វាយបង្គំទទួលតាមព្រះវរបិតា។ ក្រោយនោះព្រះមហាធម្មរាជា ស្ដេចសៀមសុគតទៅ។ ព្រះនរេឝ្វរឡើងសោយរាជ្យសម្បត្តិ ជួសព្រះបវររាជបិតា)។</span>
<span style="font-family: Khmer OS Muol Pali;">ឯសម្ដេចព្រះមហិន្ទរាជាជាអម្ចាស់ជ្រាបថាក្រុងសៀមផ្លាស់ផែនដី ទ្រង់ព្រះរាជបញ្ជានឹងសេនាបតី ឱ្យធ្វើសំបុត្រ ប្រាប់ទៅចៅហ្វាយស្រុកដែលនៅជាប់ប្រទល់ដែន នឹងសៀមឱ្យបង្ហាត់សេនាទាហាន ដើម្បីរក្សាការពារ នឹងទ័ពសៀម។ ក្នុងព្រះនគរក៏សុខសប្បាយរៀងមក។ ដល់មកឆ្នាំម្សាញ់ ត្រីស័ក ឧកញ៉ាមនោមេត្រីយល់ចៅហ្វាយស្រុកបាត់ដំបង</span>
http://watkhemararatanaram.org/maha_boros_khmer/maha_boros_03.php#readPage
|