សុភាសិតខ្មែរ
“ចំណេះចេះតែក្នុងក្បួន ជួនជាត្រូវរអាចិត្ត”
“ផ្ចាញ់កម្លាំងកាយ ដោយកម្លាំងប្រាជ្ញា ផ្ចាញ់មនុស្សក្លៀវក្លាដោយភាពអង់អាច”
“មនុស្សធ្វើគំរោងការ ទេវតាអ្នកសម្រេចផល”
“មានទ្រព្យគាប់ប្រសើរ តែពុំស្មើមានចំណេះ”
“បើគិតអោយបានការ បើថាអោយមានខ្នាត”
“ឆ្មើងឆ្មៃ ចង្រៃខ្លួន”
“កុំពោលហួសដឹង កុំប្រឹងហួសប្រមាណ”
“លួចគេធ្លាប់ដៃ ដេកថ្ងៃធ្លាប់ភ្នែក”
“កុំយកស្រឡៅធ្វើខ្មួច កុំសម្រួចឈើពុក”
“កុំខ្វើចតាមខ្យល់ កុំខ្វល់តាមរលក”
“កុំឃើញខ្លាក្រាប ថាខ្លាសំពះ”
“ខ្មោចស្រុកអោយដៃ ទើបខ្មោចព្រៃវាហ៊ាន”
“ការប៉ុនភ្នំមិនគិត ទៅគិតស្គរកំបែកមាត់”
“កោកៗ សឹកតែមាត់ត្រដោក ឆ្អែតតែពោះក្របី”
“គ្នាច្រើន អន្សមខ្លោច គ្នាដូចស្រមោច អន្សមឆៅ”
“ស្លៀកស្បង់ មិនកោសក់ ឆ្លុះកញ្ចក់ ធ្មេចនេត្រា”
“ពេលឈឺយកដំរីទៅបន់ ពេលស្រន់យកពងមាន់ទៅថ្វាយ”
“ឆ្កែនឹងអាចម៌ ស្តេចនឹងរាជ្យ”
“ក្រកិច ក្រកល់ ក្រដឹងក្រយល់ ក្រវៃឆ្នៃទាស់”
“សំដីជាឯក លេចជាទោ អក្សរជាត្រី”
“ខាំចេករបូត ខាំពោតរបេះ ខ្មោចទ័លតំរិះ ធ្វើមិនត្រូវ”
“ប្រាំបួន ទ័ល ដប់ ទ័ល កុំអោយតែទ័លគំនិត”
“រទេះបាក់ មិនគិត ទៅគិតឯគោលួចដាំង”
“ចូលព្រៃសត្វសាហាវ រកអំពាវគ្នាមកជុំ ដល់បានស្ករទឹកឃ្មំ ពួនសំងំឆីម្នាក់ឯង”
“ដឹងផ្ងើយព្រោះដង កូនឆ្កងព្រោះមេបា”
“ឆ្កែខាំអោយរកម្ចាស់ គោឆ្កើះអោយរកនាយ”
“ក្រក្រចុះ កុំអោយតែឈឺ”
“ឆ្កែដេក កុំដាស់ រឿងចាស់ កុំរំលឹក”
“ចចើង ចង់លោភ រែងបាត់ធន់ទៅ”
“ភ្នែកសាច់ មិនសម្រេចដូចភ្នែកប្រាជ្ញា”
“ត្រីរ៉ស់ក៏រួច ទន្សាយក៏រួច”