អាចារ្យស្វា/បាវឧកញ៉ាវិជ្ជោសុខ
| ← | បាវឧកញ៉ាវិជ្ជោសុខ
|
→ |
គេហដ្ឋានមួយខ្នងប្រក់ក្បឿងដែលមានដើមស្វាយមានមែកសាខា ហើយនិងរុក្ខជាតិផលព្រឹក្សដទៃទៀតជាច្រើនដុះជិតស្ទើរតែរកមើលផ្ទះមិនឃើញ ។ ក្រៅពីរុក្ខជាតិដែលមាននៅក្នុងភូមិ គេឃើញមានរោងសេះ ក្រោលគោច្រើនទៀតនៅក្បែរកៀនរបង ។ រោងសេះមួយនៅឈៀងខាងជើងក្បែររបងប្រក់ស្បូវ គេមិនឃើញមានសេះទេព្រោះអាជនេយ្យជាម្ចាស់រោងនេះ ត្រូវជូនចៅហ្វាយទៅធ្វើការ ផ្ទុយទៅវិញ គេឃើញមាន់ ៣-៤ កំពុងតែចឹកកកាយលាមកសេះ ។ បក្សីទាំងនេះកំពុងចឹករកអាហារចំណី ស្រាប់តែផ្អើលគិលឡើង ដោយស្មានថាសត្រូវរបស់ខ្លួនមកឱ្យរំខានក្នុងការស្វែងរកចំណី ។ លោកស្រីម្ចាស់ផ្ទះឮសូរមាន់ផ្អើលដូច្នេះ ក៏អើតតាមបង្អួចដែលមានជន្ទល់មួយ ទល់ទ្របង្អួចឲ្យហើបឡើងរកមើលហេតុ ឬសត្រូវដែលចូលមកក្នុងរបង តែមិនឃើញមានសោះ ឃើញតែសេះដែលជូនចៅហ្វាយប្រុសទៅកាន់មន្ទីរធ្វើការត្រលប់មកខុសកាល ហើយឃើញបាវរបស់គាត់កំពុងតែចងសេះក្នុងរោង ។ លោកស្រីឃើញបាវមកខុសកាលតែម្នាក់ឯងដូច្នេះ ក៏ស្រែកសួរទាំងភ័យថា :
- លោកស្រី: ជីស្វា! ឯណាអត់ឃើញលោកប្រុស ?
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទលោកស្រី! ខ្ញុំបាទរត់មកមុន ដើម្បីជម្រាបលោកស្រីឲ្យបានជ្រាបថា លោកប្រុសមិនបានអញ្ជើញមកផ្ទះទេក្នុងថ្ងៃនេះ
- លោកស្រី: លោកនៅឯណា ?
- អាចារ្យស្វា: លោកនៅឯរោងជំនុំឯណោះ
នាយស្វានិយាយផងឡើងផង ហើយដើរទៅជិតលោកស្រីសុខ អង្គុយបត់ជើងលើក្ដាររលោងស្រិលនៅក្បែរចៅហ្វាយស្រី
- លោកស្រី: ជីស្វា ម៉េចបានជាលោកក្រមកម៉្លេះថ្ងៃនេះ ?
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទ! ខ្ញុំបាទមិនបានដឹងរឿងអ្វីទេ តែលោកប្រុសឲ្យខ្ញុំបាទមកជំរាបលោកស្រីមុន កុំឲ្យលោកស្រីភ័យដោយមិនឃើញលោកប្រុសអញ្ជើញមកតាមពេលធម្មតា
- លោកស្រី: អើចុះជីស្វាឯងមិនឮលោកនិយាយពីអ្វីខ្លះទេ ព្រោះនៅវាំងមាន...
- អាចារ្យស្វា: អូលោកស្រី! ខ្ញុំបាទឮដែរ តែមិនមែនលោកប្រុសនិយាយទេ
- លោកស្រី: ឲ្យតែឮ តើគេនិយាយថាម៉េចខ្លះ ?
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទ ខ្ញុំឮគេនិយាយខ្លះដែរថា ឧកញ៉ាស្រីធម្មាធិរាជប៉ុក (១) ដែលនៅឈររក្សាបន្ទាយភ្នំពេញ បាននាំពលសេនាជាច្រើនទៅដេញកម្ចាត់ពួកកំហែងកែវ ។ ទ័ពទាំងពីរច្បាំងតទល់គ្នាអស់ពេលជាយូរ តែទីបំផុតទ័ពខាងកំហែងកែវបានបាក់បបខ្លបខ្លាចទៅវិញទៅ ហើយនាំគ្នារត់ខ្ចាត់ខ្ចាយចែកបក្សពួកអស់ ។
- លោកស្រី: អ៊ីចុះទ័ពឧកញ៉ាស្រីធម្មាធិរាជប៉ុកចាប់វាមិនបានខ្លះទេឬ ?
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទ ទ័ពលោកឧកញ៉ាចាប់វាមិនបានទេ ព្រោះវាដឹងមុន ពួកវានាំគ្នារត់គេចផុតពីទ័ពឧកញ៉ាស្រីធម្មាធិរាជទៅ តែគេចរួចពីទ័ពនេះ ទៅចូលស៊ងទ័ពឧកញ៉ាធម្មាតេជោប៉ាង
- លោកស្រី: មែនថា! ទេវតាមិនដែលចម្រើនឲ្យសោះ ។ អ៊ីចុះ ជីស្វាឯងមានឮគេនិយាយដូចម្ដេចទៀតទេ ?
- អាចារ្យស្វា: ទ័ពកំហែងកែវ ដែលគេចពីទ័ពឧកញ៉ាស្រីធម្មាធិរាជ ហើយមកជួបនឹងទ័ពឧកញ៉ាធម្មាតេជោប៉ាង ហើយត្រូវទ័ពឧកញ៉ាធម្មាតេជោ បាញ់សម្លាប់អស់ជាច្រើន ឯខ្លួនកំហែងកែវ ក៏ស្លាប់ដែរ ។
- លោកស្រី: អុញហ្ន៎! មែនថា តែក្បត់ជាតិមុខតែអាយុខ្លី
- អាចារ្យស្វា: លោកស្រីអស្ចារ្យណាស់ គេថា រូបកំហែងយោធាកែវនោះត្រូវគេកាត់យកតែក្បាលយកមកឧត្តុង្គ ហើយគេថា ថ្ងៃល្ងាចបន្តិចបែបមកដល់ឧត្តុង្គហើយ ។ គេច្រកក្បាលកំហែងយោធាកែវក្នុងជាល ហើយមុខតែយកមកកាត់មុខផ្ទះយើងហ្នឹង សូមលោកស្រីរង់ចាំមើលចុះមុខតែឃើញមិនខាន
- លោកស្រី: ណែជីស្វា នរណាខ្លះដែលចូលដៃជាមួយកំហែងយោធានោះ?
- អាចារ្យស្វា: ខ្ញុំបាទមិនបានដឹងទេ ឮតែទាហាននិយាយរអ៊ុះៗ ស្ដាប់ច្បាស់ខ្លះ មិនច្បាស់ខ្លះ តែដឹងជាងគេតែកំហែងយោធាកែវ ហ្នឹងជាងគេ ហើយខ្ញុំបាទដូចជាឮថាលោកហោរាឡាយ ក៏ជាអ្នកចូលដៃរួមដែរ។ លោកស្រីមានស្គាល់លោកនោះឬទេ?
- លោកស្រី: ឮតែឈ្មោះ
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទលោកហោរាឡាយ ហ្នឹងហើយ មុខតែជាអ្នកទូលក្បាលកំហែងយោធាកែវ។ សូមលោកស្រីចាំពិនិត្យឲ្យឃើញច្បាស់ទាំងហោរាឡាយផងទៅ។ លោកស្រីមិនយូរប៉ុន្មានទេ មុខតែមកដល់មុខផ្ទះយើងមិនខានឡើយ គេយកទៅថ្វាយព្រះអង្គទត ហើយយកទៅដើរស្រែកអាក្រោសឯផ្សារឯណោះទៀត។
- លោកស្រី: ជីស្វាឯងមានឮឈ្មោះមហារិទ្ធិរង្គសូរ ឬទេ?
- អាចារ្យស្វា: ប្រប៎ាទ ដូចជាឮឈ្មោះថា សូរៗ ដែរ តែមិនដឹងជាងារសក្ដិគេដូចម្ដេច ហើយមួយទៀតឈ្មោះនេះពិបាកនឹងចាំផង ចាំតែត្រឹមសូរៗ តែមានឈ្មោះសូរមួយទៀតត្រូវគេចាប់បានដែរ។
- លោកស្រី: ចុះឥឡូវឈ្មោះ សូរ នោះឮថាគេយកទៅណា?
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទឮគេនិយាយថា សូរ អីនោះ គេចាប់បានច្រកដាក់ទ្រុង ដើម្បីយកមកថ្វាយព្រះរាជាទាំងរស់ តែមិនទាន់បានយកមកផង ស្រាប់តែឮថា វាហែកទ្រុងរត់ទៅណាបាត់ តាមរកមិនទាន់ឃើញ។
- លោកស្រី: ស្លាប់ហើយ ឲ្យតែវារត់រួចមុខតែវាប្រព្រឹត្តហួសដើមទៅទៀត ព្រោះអីវានេះខ្លាំងពូកែស្រាប់ផង
- អាចារ្យស្វា: លោកស្រី! ខ្ញុំបាទឮគេនិយាយថែមទៀតថាឈ្មោះ សូរ នេះ រត់ចេញពីទ្រុងរួចទៅ បានទៅជួបនឹងគូកនដែលសុទ្ធតែជាពួកប្រឆាំងដូចគ្នា។ លុះប្រមូលគ្នាបានហើយឆ្លៀតនូវឱកាសយប់បន្ទាប់មក ទៅសម្លាប់ឧកញ៉ាដំរុងធិបតីសួស ស្លាប់ទៅទៀត
- លោកស្រី: មែនថា អានេះតែសម្លាប់វាមិនបានហើយ មុខតែវាបែរមកក្រោយវិញហើយ ដូចជាខ្លាដែលត្រូវមួយព្រនង់អ៊ីចឹងដែរ។ អ៊ីចុះឥឡូវមានឮថាគេចាត់ឲ្យទ័ពទៅតាមចាប់វាទៀតឬទេ?
- អាចារ្យស្វា: ប្របាទការនេះ ខ្ញុំបាទមិនបានដឹងឮថាដូចម្ដេចតទៅទៀតដែរ ព្រោះគេឃើញខ្ញុំបាទ គេចេះតែឈប់និយាយដែលឮបន្តិចៗនេះ ព្រោះគេមិនធ្លាប់ស្គាល់ខ្ញុំបាទ។
ជីស្វានិយាយបានតែប៉ុណ្ណេះ ក៏ចុះទៅវិញ ព្រោះត្រូវយកសេះទៅជូនចៅហ្វាយប្រុសនៅឯរោងប្រជុំឯណោះ។ ជីស្វាចុះទៅបានពាក់កណ្ដាលជណ្ដើរ ស្រាប់តែនឹកឃើញរឿង មួយទៀត ក៏បែរមកជំរាបលោកស្រីថា :
- អាចារ្យស្វា: លោកស្រី ខ្ញុំបាទជំរាបលោកស្រីមិនទាន់អស់។ ខ្ញុំបាទឮថា ឈ្មោះ សូរ សម្លាប់ឧកញ៉ាដំរុងធិបតី សួស ហើយប្រមូលបក្សពួកទៅចូលជាមួយបារាំងនៅឯរោងដំរីឯណោះ(២)
- លោកស្រី: ឃើញទេ អានេះវាក្បត់ វាគិតទៅចូលជាមួយបរទេសព្រោះវាអស់សង្ឃឹមនឹងចូលមកទ័ពជាតិវិញ។ អានេះគោលបំណងវាប៉ងគិតតែរំលំរាជបល្លង្កទេម្យ៉ាង។ តែជីស្វាឯងកុំភ្លេចណា តែនរណាក្បត់នឹងជាតិឯង មុខតែទេវតាបំផ្លាញជីវិត ឬក៏ធ្វើឲ្យអ្នកក្បត់វិនាសជីវិតមិនខាន។
- អាចារ្យស្វា: មែនលោកស្រី ពួកនោះនាំគ្នាទៅសុំចុះចូលបម្រើបារាំង តែដល់បារាំងដឹងថា ពួកនោះសុទ្ធតែជាពួកក្បត់នឹងស្ដេចព្រះនរោត្តម ទើបនាំគ្នាចាប់ឈ្មោះ សូរ ឧកញ៉ារាជតេជៈ ហាយ ស្នង ភឹម នឹងពួកគូកនដទៃទៀត យកទៅដាក់ចោលឯកោះត្រឡាច(៣) ឯណោះព្រងើយ
ឯកសារយោង
កែប្រែ- (១)- ឯកសារយោងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនិពន្ធ។
- ២ _ ពង្សាវតារសរសេរដៃ ភាគ ៧ ទំព័រ៨៨០។
- ៣_ ពង្សាវតារសរសេរដៃ ភាគ៧ ទំព័រ៨៨០។